تربیت
Tarbiat.Org

خانه

آفتاب ولایت‏
آیت الله محمد تقی مصباح یزدی‏‏

4. ایمان به قدرت و یاری الاهی‏

باید به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تأسی کنیم که در برابر احزاب ایستادگی کرد و خم به ابرو نیاورد؛ چنان که مؤمنان به او تأسی کردند:
فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر؛(158)
و از ایشان، بعضی به شهادت رسیدند و بعضی هم در انتظار شهادتند.
این گونه باشید. از این که دشمن ما را احاطه کرده و قوی است و ما ضعیف هستیم نترسید. دشمن قوی‏تر است یا خدا؟! مگر خدا نبود که شما را یاری کرد:
و لقد نصرکم الله ببدر و أنتم أذلة؛(159)
در ماجرای بدر، شما ذلیل و بیچاره بودید و خدا به شما یاری رساند و پیروزتان کرد. مگر آن خدا، از خدایی‏اش دست برداشته است؟! مگر خدا پیر شده، و قدرتش را از دست داده است؟! خدا همان خدا است؛ اگر شما همان بنده‏ها باشید.
اگر شما همان بسیجی‏هایی باشد که دلاورانه دشمن را از میهن اسلامی راندید و برای جهاد سر از پا نشناختید و عاشقانه در راه خدا جنگیدید، خدا هم همان خدا است. اگر راست می‏گویید که به خدا و قیامت ایمان دارید، چرا می‏ترسید؟! یا پیروزی دنیا از آن شما است یا سعادت آخرت و یا هر دو. تردید به خود راه مدهید! باید تا نفس آخر و قطره آخر خون با دشمن جنگید! فکر تسامح، تساهل، گفتمان، زندگی مسالمت‏آمیز و ترک مخاصمه را به مغزتان راه ندهید! سرانجام واپسین امام ما، حضرت مهدی ((عجل الله تعالی فرجه الشریف) با شمشیر قیام خواهد کرد و به پیروزی نهایی خواهد رسید. حضرت با گفتمان پیروز نخواهد شد. این شعرها را می‏گویند و این لالایی‏ها را می‏خوانند که من و شما را خواب کنند. اگر آنها راست می‏گویند که دنیای امروز جنگ نمی‏پذیرد، پس در فلسطین و عراق و افغانستان چه می‏گذرد؟! آیا ایشان با مردم مظلوم فلسطین و عراق گفتمان می‏کنند؟! آیا حاضرند کوچک‏ترین حق این مردم مظلوم را بدهند؟! پس چرا در این کشورها کودکان و زنان را بمباران می‏کنند؟! چرا بچه‏های شیرخوار را هدف تیر قرار می‏دهند؟! چرا بیمارستان‏ها، مدارس و انبارهای غذا را منفجر می‏کنند؟! چرا محصول زراعت و درخت‏هایشان را می‏سوزانند؟! چرا از هر طرف آنان را محاصره می‏کنند و دائم بر سرشان آتش می‏بارند؟! آیا معنای طرفداری از حقوق بشر این است؟! آیا معنای دموکراسی و آزادی این است؟! تا کی می‏خواهیم از این شیاطین بدتر از ابلیس فریب بخوریم و در برابر آنها دستمان را بلند کنیم و تسلیم شویم. اگر بنا است کشته بشویم، بگذار دست کم در راه خدا و راه دفاع از ایمان و عقیده و دینمان شهید شویم. آنها به ما وعده می‏دهند؛ ولی وقتی بر ماس مسلط شدند و به آرزوی خودشان رسیدند، دیگر هیچ کس را نمی‏شناسند. تجربه افغانستان و عراق کافی نیست؟ در آینده، تجربه سوریه و عربستان نیز خواهد بود. خدا نیاورد روزی که نوبت به تجربه بعضی از مسؤولان فریب خورده مملکت ما برسد!