مجال سخن درباره امام زمان (ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) بسیار گسترده است. میتوان از ابعاد گوناگون تاریخی، اجتماعی و اعتقادی درباره شؤون مختلف امامت سخن راند؛ اما بسیار بجا است تا تاثیر اعتقادی به وجود مقدس امام زمان را در زندگی فردی و اجتماعی خودمان تحلیل کنیم.
خداوند بر ما منت نهاده و به ما چنین احسانی کرده است که وجود ولی اعظمش را بشناسیم و به او ایمان بیاوریم. این اعتقاد در زندگی ما میتواند آثار عمیقی داشته باشد. ما از این بزرگداشتها و خاطرهها چه درسی باید بگیریم؟ هر کسی در این راه گامی بردارد و حتی پرچم کوچکی را به دوش بگیرد، در پیشگاه الاهی مأجور خواهد بود. این جشنها و غوغاها برای چیست؟ ما موظفیم به او معتقد باشیم؛ به او عشق بورزیم؛ سالروز تولدش را جشن بگیریم؛ دلها را شاد کنیم؛ شهرها را زینت کنیم؛ ولی هدف از این کارها چیست؟ این سر و صداها به نام حضرت برای چیست؟ آیا برای این است که چند روزی شاد باشیم؟ چه سرّی در این اعتقاد نهفته است؟ این اعتقاد چه تأثیری در زندگی فردی و اجتماعی ما دارد؟ یکی از آثار اعتقاد به وجود امام زمان (علیه السلام) را در قلمرو زندگی فردی و اجتماعی بیان میکنم: