این که خدای متعالی، از اهل بیت (علیهم السلام) کسی را برمیگزیند تا جهان را از ظلم و جور برهاند، کم نعمتی نیست. درک اهمیت و عظمت این نعمت که بر شناخت مقام حضرت مبتنی است، چیزی شبیه محال است؛ زیرا کسی میتواند ارزش موجودی را درک کند که بتواند مرتبه وجودی او را بشناسد.
به هر حال، باید اعتراف کنیم که عقل ما بسیار کوتاهتر از آن است که به درک مقام و مرتبه وجودی امامی دست یابیم که در اوج عظمت و نورانیت قرار دارد. مرتبهای از مقام امام زمان (علیه السلام) که معرفتش برای همه، حتی اهل سنت نیز امکان دارد، مصلح بودن حضرت است. مرتبه دیگر از مراتب امام زمان (علیه السلام)، نورانیت آن گرامی است که در بعضی روایات، به ویژه روایاتی که سلمان فارسی (رحمه الله علیه) نقل کرده، بدان اشاره شده است که البته ما، شایستگی معرفت این مرتبه را نداریم. مرتبه مصلح بودن امام زمان (علیه السلام) نیز که همه به آن اعتقاد دارند، مراتب بیشماری دارد.
این نکته را همواره باید در نظر داشت که درباره مقام والای امام زمان (علیه السلام)، هزاران مرتبه معرفت وجود دارد که به هر یک از ما، به اندازه ظرفیت و لیاقتمان، مرتبهای از آن عطا شده است؛ البته اگر شخصی بکوشد و همت داشته باشد، میتواند تا حدودی این معرفت را کاملتر کند؛ پس نتیجه این شد که از یک سود، همه ما باید بدانیم معرفتمان به وجود مقدس ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بسیار ضعیف است و از سوی دیگر باید بکوشیم معرفتمان را به حضرت بیشتر و کاملتر کنیم.