آنچه در خطبه فاطمه‌زهرا(س) خوب است عزیزان دقّت بفرمایند، آن حسّاسیت اصلی فاطمه‌زهرا(س)، به عمق فاجعه است. گاهی انحرافی بزرگ در جامعه پیش می‌آید، ولی ما نمی‌دانیم چقدر باید نسبت به آن حسّاس شویم و گاهی برعكس، بی‌دلیل روی یك مسئلة ساده، حسّاسیتِ بیش از اندازه نشان می‌دهیم، این‌جاست كه باید برای متعادل كردن حسّاسیت‌های خود از معصومین(ع) كمك بگیریم. گاهی انحرافی به وسعت انحراف در كلّ تاریخ صورت می‌گیرد، به طوری كه انسان باور نمی‌كند چطور همه‌چیز دست به دست هم داد و چنین واقعه‌ای پدید آمد. انحراف‌های بزرگ عموماً در زمان خودش به خوبی قابل درك نیست، مگر توسط انسان‌های بزرگی كه از همه تاریخ بزرگ‌ترند و مأمورند تاریخ را در جهت صحیح به حركت درآورند. خطبه فاطمه‌زهرا(س)، ما را متوجّه تحقّق فاجعه‌ای بزرگ در صدر اسلام می‌كند و انسان می‌فهمد كه آن حضرت با بصیرتی فوق‌العاده دقیق و عمیق، متوجّه آن شده‌اند. فاجعه بسیار عمیق‌تر از آن است كه بتوان در یك نگاه معمولی به ابعاد آن پی برد.