رسالت بعدی روشنفکران وابسته که مذهب را به صورت التقاطی و درهم آمیخته با مکاتب امانیستی و لیبرالیستی غرب آموختهاند، ایجاد رفرم در دین و تجدد دینی است. جماعت منورالفکر کج اندیش که - به غلط - به خود لقب دگراندیش دادهاند به این بافتههای ذهنی و تقلید از غرب، پروتستانتیسم به اصطلاح اسلامی و امانیسم اسلامی نام نهادند. و در واقع این موضوع یکی از مهمترین نقشهای آنان در سناریوی ستیزهجویی با دین و ارزشهای دینی میباشد.
البته طبیعی است که با توجه به ریشههای مذهبی حاکم بر جامعه ما، روشنفکران لائیک همواره در انزوا بسر بردهاند اما برعکس دسته اول، روشنفکران شبه مذهبی توانستهاند مخاطب بیشتری پیدا کنند خصوصاً در میان نسل جوان و تحصیل کرده که بعضاً زمینه لازم برای پذیرش این افکار را دارند.
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در سرمقاله خود ضمن حمایت آشکارا از تجددطلبان مینویسد:
باید از تلاشهای اصلاح (تجدد) طلبان ایران برای پیوستن به غرب پشتیبانی شود.(99)