محور دیگر همگرایی و شکلگیری جریان سوم، چگونگی برخورد با دشمنان انقلاب اسلامی خصوصاً آمریکا میباشد. طیفهای همگرا به لحاظ رسوبات و یا التقاط فکری با لیبرالیسم، بدنبال ندامت از عملکرد گذشته خود و پذیرش باورها و ملاکهای نظام سلطه جهانی، مرعوبیت در مقابل استکبار در دل و جانشان ریشه کرده است، لذا در طول سالهای پس از انقلاب همواره در صدد هموار نمودن جاده مذاکره و سازش با آمریکا بودهاند.
طرح نظراتی مانند پراگماتیسم یا مصلحتگرایی و تأکید بر منافع ملی به جای اصول و ارزشهای اسلامی انقلاب، توهم توطئه، تغییر لحن آمریکائیها، تلاش برای مذاکره با شیطان بزرگ و... از سرشاخههای فکری این طیفها میباشد که البته صحنهگردان آن فراماسونرها میباشند.