التقاط با لیبرالیسم یکی از محورهای مشترک طیفهای جریان سوم میباشد. بنابراین در دراز مدت چنانچه این جریان به الحاق کامل برسد، یقیناً یکی از پیامدهای شوم آن گسترش تفکر لیبرالیسم میباشد که با روح و جوهره انقلاب، مخالفت و تضاد کامل دارد. طبیعی است که مهمترین بخش از این پیامد ترویج سکولاریسم خواهد بود که خود مقدمهای برای مقاصد بعدی آنهاست. در واقع جریان سوم از یک سو لیبرالیسم سیاسی و به طبع آن سکولاریسم را ترویج میکند و از سویی دیگر سعی دارد با استفاده از امکانات وسیع تبلیغاتی ضمن بزرگ جلوه دادن ضعفها و کاستیهای نظام و کوچک شمردن موفقیتهای انقلاب اسلامی، ملت ایران را به این جمعبندی برساند که اداره امور جامعه میباید از مبانی و مدیریت فقهی خارج شده و در دست صاحبان اندیشه یا به تعبیر دیگر مدیریت علمی قرار بگیرد.
حسین لاجوردی یکی از عناصر فراماسونر و از مؤسسین انجمن پژوهشگران ایران در پایان کنفرانس لندن در سال 1374 اظهار داشت:
فراموش نکنیم تز جدایی دین از سیاست همواره از اصول مبارزه ما با نظام است؛ ضمناً توجه کنید که عامل ناتوانی و عدم رشد و موفقیت ما در داخل کشور، ولایت فقیه است.(242)
همچنین بیژن حکمت از عناصر ضد انقلاب فراری خارج از کشور میگوید:
ما یک جامعه دمکراتیک، یک دولت دمکراتیک و لائیک میخواهیم و در این هیچ تردیدی نداریم.(243)