قرائت تجدد گرایانه از دین و اعتقاد به امانیسم و پروتستانتیسم به اصطلاح اسلامی، گرایش به تفکر انسان مدارانه، تشکیک در معرفت دینی، نفی فرهنگ دینی، حمله به باورهای اهل مذهب، سعی در آزاد سازی انسان از تعهدات دینی، طرح الگوها و نمونههای جدید برگرفته از فرهنگ غرب، طرد و نفی نمونههای سنتی به همراه تمسخر و نیشخند به آداب و سنن مربوط به آن، از سرشاخههای اصلی جریان سوم و همگرایی آنان در مسائل فرهنگی میباشد.
بنابراین بر اساس این شاخصه - تجدد طلبی و اعتقاد به رفرمیسم دینی مواضع مشترک طیفهای متفاوت از جمله: سلطنت طلبها، لیبرالها، مارکسیستهای سابق، ارتجاع روشنفکری، نفاق جدید و ... توجیه میگردد.