صفت اول، جهل مرکبست که عبارتست از آنکه کسی چیزی را نداند و نداند که نداند، و آن بدترین رذائل است و دفع آن در غایت صعوبت است و باعث آن اعوجاج سلیقه و کجی ذهن است و کیفیت شناختن آن آنستکه آدمی بعضی از مطالب و استدلالات خود را بر جمعی که ناصحین و معروفین به استقامت سلیقهاند عرضه نماید اگر ایشان او را تصویب نمودند از این مرض بری است، و اگر تخطئه نمودند به آن مبتلاء است و بهترین معالجات از برای او خواندن علوم ریاضیه از هندسه و حساب است که موجب استقامت ذهن و پیمودن راه صواب است.