دوم، جهل بسیط است که عبارت است از خالی بودن نفس از علم و دانا باشد به جهل خود و در ابتدای امر این صفت مذموم نیست بلکه باقی بودن بر آن از رذائل است و دفع آن لازم است و معین است بر دفع آن تأمل در قبح جهل و حکم عقل به این که جاهل فی الحقیقه آدم نیست بلکه در صورت شبیه است به انسان و در واقع با بهایم است یکسان.
حکمت
و ضد این دو جنس که حد اعتدال است حکمت است که عبارت باشد از علم به حقایق اشیاء و آن اشرف نعوت جمالیه(33) و افضل اوصاف کمالیه است و اثبات فضیلت آن غنی است از بیان.