بدانکه عدالت افضل فضائل و اشرف کمالات است زیرا که عدالت ملکهایست حاصل در نفس انسان که بسبب آن قادر میشود بر تعدیل جمیع صفات و اعمال و جمیع اخلاق فاضله مترتب بر عدالت میشود، و عدالت بر سه قسم است، اول آنکه میان بندگان و خالق ایشان میباشد و آن کسب معرفت و تحصیل محبت و سعی در بجا آوردن فرمان خدا در اطاعت پیغمبران و انقیاد احکام شریعت و امتثال آداب دین و ملت است، دوم عدالتی است که در میان مردم میباشد که ادا کردن حقوق و رد امانات و انصاف دادن در معاملات و تعظیم بزرگان، و احترام پیران و فریادرسی مظلومان و دستگیری ضعیفان و نحو اینها است، سوم عدالتی است که میان زندهها و اموات ذوی الحقوق ایشان میباشد، مثل اداء کردن قرض مردگان و بجا آوردن وصیتهای ایشان و یاد کردن آنها را به تصدق(30) و استغفار و دعا، و غیره و این عدالت به معنی اعم است و عدالت به معنی اخص که مقابل ظلم است بعد از این خواهد آمد.
ان شاء الله تعالی