علی علیه السلام ، در صفت متقین میفرماید:
«اِذا زکّیَ اَحَدُهُم خافَ مِمّا یُقالُ لَهُ»**نهج البلاغه، خطبه 193.*** هر گاه یکی از آنان ستایش میشود، از آنچه دربارهاش گفتهاند میهراسد.
مردان وارسته، هراس از آن دارند توجّه مردم به آنان، مانع توجه شان به خدا گردد خود، مصداق «یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ»**اعراف، آیه 45.*** شوند!
شبی در سیمای جمهوری اسلامی، مصاحبهای با یک رزمنده شانزده ساله پخش شد. مصاحبه گر پرسید: کار تو چیست؟ گفت: خنثی کردن مین. پرسید: تاکنون چند «مین» خنثی کردهای؟ گفت: از لطف خدا زیاد. پرسید: عدد آنرا میدانی؟ جواب داد: میترسم بگویم، شیطان مرا گول بزند و دچار عجب و غرور شوم و دوستانم که کمتر موفق بودهاند، احساس کوچکی کنند. اللّهاکبر...!
نمونه دیگر: نقل شده یکی از شاگردان مرحوم آیة الله سید عبدالهادی شیرازی، در درس اشکال کرد. هر چه استاد به نرمی جواب داد، او سرسختانه قبول نکرد. پس از تمام شدن درس، شاگرد نزد استاد آمده و باز اشکال میکند. مرحوم شیرازی 14 جواب علمی به وی میدهد. شاگردان دیگر که قدرت علمی استاد را میبینند، میپرسند: شما با این جوابهای محکم، چرا در هنگام درس، کوتاه آمدید؟ میگوید: این جوابها یادم بود، ولی ترسیدم اگر بگویم، روحیه آن طلبه شکسته شود و من دچار عجب و غرور شوم. صلاح آن دیدم که او آزادانه اشکال کند تا شهامت سخن گفتن در او زنده بماند.
این بزرگی روح و نیّت خالص را میرساند. برخی با آن همه خدمت، خود رامطرح نمیکنند، عدهای هم اگر یک سطل زبالهای برای خیابان و کوچهای میدهند، نام خود را روی آن مینویسند تا مردم بدانند که فلانی چنین کرده است...!
اولیاء خدا کار و عبادت را برای خدا انجام میدهند و تنها به پاداش او چشم میدوزند و هر عملشان، صبغه و رنگ الهی دارد، که رنگی است ماندگار و زوالناپذیر: صبغةالله... **بقره، آیه 138.*** و چه رنگی از رنگ الهی بهتر، که هرگز پاک نمیشود وحرارت وسرما وفقر وثروت وگمنامی وشهرت در آن اثری ندارد.
علی علیه السلام میفرماید:
«اَخْلِصْ لِلّهِ عَمَلَکَ وَ عِلْمَکَ وَ بُغْضَکَ وَ اَخْذَکَ وَ تَرکَکَ وَ کَلامَکَ وَ صُمْتَکَ»**فهرست، غرر، واژه اخلاص.***
کار و دانش و خشم و گرفتن و نگرفتن و سخن و سکوت خود را، خالص برای خدا گردان.
در این صورت است که کارها و آثارشان باقی میماند و هر چه که وجهه و چهره خدایی داشته باشد، ماندگار است: «کُلُّ شَیءٍ هالِکٌ اِلاّ وَجْهَهُ»**قصص، آیه 88.*** و آنچه که رنگ ریا و خودنمایی و شهرتطلبی داشته باشد، رنگ میبازد و چیزی برای انسان نمیماند.