(18) وَجَآءُو عَلَی قَمِیصِهِ بِدَمٍ کَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنفُسُکُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَمِیلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَی مَا تَصِفُونَ
ترجمه: و پیراهن یوسف را آغشته به خونی دروغین (نزد پدر) آوردند. (پدر) گفت: چنین نیست بلکه نفسِتان کاری (بد) را برای شما آراسته است. پس (من را) صبری جمیل و نیکوست و خدا بر آنچه میگویید به کمک طلبیده میشود.
نکتهها:
سؤال: صبر بر مقدرات الهی زیباست ولی صبر بر ظلمی که در حق کودکی مظلوم روا شده است، چه زیبایی دارد که یعقوب میگوید: (فصبر جمیل)؟.
جواب: اولاً یعقوب از طریق وحی میدانست که یوسف زنده است. ثانیاً اگر یعقوب حرکتی میکرد که ظن و گمان آنها را بیافزاید، برادران بر سر چاه رفته، یوسف را از بین میبردند. ثالثاً نباید کاری کرد که راه توبه حتی بر ظالمان بکلی بسته شود.
پیامها:
1- فریب مظلوم نماییها را نخورید. (یعقوب فریب پیراهن خونآلود واشکها را نخورد بلکه گفت: امان از نفس شما) (بل سولت لکم انفسکم)
2- مراقب جوسازیها باشید. (بدمٍ کذب)
3- بهترین نوع صبر آن است که علیرغم آنکه دل میسوزد و اشک جاری میشود، خدا فراموش نشود. (واللَّه المستعان)
4- در حوادث باید علاوه بر صبر وتوانایی درونی، از امدادهای الهی استمداد نمود. (فصبر جمیل واللَّه المستعان)
5- شیطان و نفس، گناه را نزد انسان زیبا جلوه میدهند و انجام آن را توجیه میکنند. (سوّلت لکم انفسکم)