(124) إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَی الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَإِنَّ رَبَّکَ لَیَحْکُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَمَةِ فِیَما کَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ
ترجمه: همانا (حکم) تعطیلی (وبزرگداشت روز) شنبه بر کسانی قرار داده شد که در آن اختلاف کردند و قطعاً پروردگارت در روز قیامت دربارهی آنچه آنان (یهودیان) دائماً در آن اختلاف میکردند، قضاوت خواهد کرد.
نکتهها:
یهود بخاطر لجاجت و عناد بارها از طرف خداوند تنبیه شدند، یکی از تنبیهات آیه 118 همین سوره بود؛ (علی الذین هادوا حرّمنا...) و تعطیلی روز شنبه که در این آیه بیان شده تنبیه دیگری است که البته گروهی قدردانی و گروهی ناشکری کرده و دست به حیلهگری زدندو به کیفرهای سخت گرفتار شدند.
با توجه به آیه قبل شاید معنای آیه این باشد: ای پیامبر تو تابع ملت ابراهیم باش که برای او جمعه تعطیل بود و تعطیلی روز شنبه برای یهود، نوعی کیفر و تنبیه علیه آنان بود وگرنه آئین حق، همان تعطیلی جمعه است که از زمان ابراهیم بوده است.
پیامها:
1- برنامههای خداوند گاهی برای مهر است و گاهی برای قهر میباشد. (جعل السبت علی الذین...)