(109) وَمَآ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ إِلَّا رِجَالاً نُّوحِی إِلَیْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَی أَفَلَمْ یَسِیرُواْ فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَدَارُ الْأَخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ اتَّقَوْاْأَفَلَا تَعْقِلُونَ
ترجمه: و پیش از تو (پیامبری) نفرستادیم، جز مردانی از اهل آبادیها را که به آنان نیز وحی میکردیم. (با وجود این) آیا در زمین سیر نکردهاند تا عاقبت کسانی را که پیش از آنان بودهاند بنگرند؟ و قطعاً سرای آخرت برای کسانی که تقوا پیشه کردهاند بهتر است. آیا نمیاندیشید؟
نکتهها:
بارها مخالفان انبیا بهانه میگرفتند که چرا پیامبران انسانهایی همانند ما هستند؟ گویا مردم زمان پیامبر صلی الله علیه و آله نیز اینچنین فکر و سؤالی را داشتند که این آیه هم پاسخ میگوید و هم هشدار میدهد.
پیامها:
1- پیامبران از جنس مردم و در میان آنان زندگی میکردند. (نه فرشته بودند، نه افراد گوشهگیر و نه اهل رفاه و...) (من اهل القری)
2- همه انبیا مرد بودهاند. (رجالاً) (زیرا امکان تبلیغ وهجرت وتلاش برای مرد بیشتر است.)
3- علوم انبیا از طریق وحی و به اصطلاح «لدّنی» بوده است. (نوحی الیهم)
4- سیر و سیاحت در زمین و آگاهی از تاریخ و درس عبرت گرفتن، برای هدایت و تربیت بسیار کارگشاست. (فینظروا)
5- فرستادن انبیا، نزول وحی و هلاکت مخالفان لجوج آنها، همه از سنتهای الهی در تاریخ است. (کیف کان عاقبة الذین من قبلهم)
6- کفار از مخالفت با پیامبران چیزی بدست نمیآورند، حتی در دنیا گرفتار قهر و عذابند. ولی اهل تقوی به آخرت که بهتر از دنیاست میرسند. (ولدار الاخرة خیرٌ)
7- خرد و اندیشه، انسان را به سوی مکتب انبیا پیش میبرد. (افلا تعقلون)
8- سیر و سفر باید هدفدار باشد. (افلم یسیروا ... فینظروا)
9- حفظ آثار باستانی برای عبرت و بازدید آیندگان لازم است. (فینظروا)