(10) قَالَ قَآئِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُواْ یُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِی غَیَبَتِ الْجُبِّ یَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّیَّارَةِ إِنْ کُنْتُمْ فَعِلِینَ
ترجمه: گویندهای از میان آنان گفت: یوسف را نکشید و(اگر اصرار به این کار دارید لااقل) او را به نهانخانه چاه بیفکنید تا بعضی از کاروانها (که از آنجا عبور میکنند) او را برگیرند.
نکتهها:
کلمه «جُبّ» به معنای چاهی است که سنگچین نشده باشد. کلمه «غَیابت» نیز به طاقچههایی میگویند که در دیوارهی چاه نزدیک آب قرار میدهند که اگر از بالا نگاه شود دیده نمیشود.
نهی از منکر دارای برکاتی است که در آینده روشن میشود. نهی «لاتقتلوا» یوسف را نجات داد و در سالهای بعد او مملکت را از قحطی نجات داد. همانگونه که آسیه با نهی «لاتقتلوا» به فرعون در آن روز، جان موسی را نجات داد و او در سالهای بعد بنیاسرائیل را از شر فرعون نجات داد. این نمونه روشن وعده الهی است که میفرماید: «من احیاها فکانّما اَحْیی الناس جمیعاً»**مائده 32.*** هر کس یک نفر را زنده کند پس گویا همه مردم را زنده کرده است.
پیامها:
1- اگر نمیتوان جلو منکر را به کلی گرفت، هر مقداری که ممکن است باید آنرا پایین آورد. (لا تقتلوا ... والقوه )