(8) وَالْخَیْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوهَا وَزِینَةً وَیَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ
ترجمه: و اسبان و استران و الاغها را آفرید تا بر آنها سوار شوید و برای شما تجملّی باشد و چیزهایی را میآفریند که نمیدانید.
نکتهها:
کلمهی «خیل» به معنای تکبّر است و در اینجا مراد از آن، «اسب» است، گویا در اسبسواری نوعی، احساس بزرگی و تکبّر به انسان دست میدهد.
کلمهی «بغال» به معنای «قاطر» است که از جفت شدن اسب و الاغ به وجود میآید و کلمهی «حمیر» جمعِ «حمار» به معنای اُلاغ است.
پیامها:
1- حمل و نقل بار و مسافر، از نیازهای اولیه بشر است که خداوند حیواناتی را برای این کار آفریده است. (والخیل والبغال و الحمیر لترکبوها)
2- سوارشدن بر مرکب، مایه رفاه و آسایش و نوعی زینت و جمال نیز محسوب میشود. (لترکبوها و زینة)
3- زینت، یکی از نیازهای فطری بشر است. (زینة)
4- مَرکب باید در درجه اوّل برای سواری باشد و در مرحله دوم مایه زینت. (لترکبوها و زینة) (بر خلاف برخی افراد، که فقط برای تجمّل و تشریفات، در فکر تهیه وسیله نقلیه هستند، نه آنکه واقعاً نیازی به آن داشته باشند.)
5- دست خداوند در آفرینش باز است. (و یخلق ما لاتعلمون)
6- وسایل نقلیه امروزی، چه ماشین، چه قطار و چه هواپیما، در واقع مخلوقِ خدا هستند نه بشر. (و یخلق ما لاتعلمون)