تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 6
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره نحل آیه 119

(119) ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذِینَ عَمِلُواْ السُّوءَ بِجَهَلَةٍ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِکَ وَ أَصْلَحُواْ إِنَّ رَبَّکَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ‏
ترجمه: سپس البته پروردگار تو برای کسانی که از روی نادانی کار بدی کردند آنگاه از پس آن توبه کرده و به کار شایسته پرداختند همانا پروردگارت پس از آن توبه، قطعاً بخشنده مهربان است.
نکته‏ها:
جهل به معنای ندانستن است، ولی جهالت در موردی که انسان می‏داند ولی هوی و هوس بر او غالب می‏شود نیز بکار می‏رود. در سوره‏ی انعام آیه 54 و سوره نساء آیه 17 نیز جهالت به این معناست.**(کتب ربکم علی نفسه الرحمة انه من عمل منکم سوء بجهالة ثم تاب من‏بعده واصلح...) انعام، 54
(انما التوبة علی اللَّه للذین یعملون السوء بجهالة ثم یتوبون من قریب...) نساء، 17.***
پیام‏ها:
1- اسلام بن‏بست ندارد و راه بازسازی را برای انسان باز گذاشته است. (ثم تابوا)
2- پذیرفتن توبه از شئون ربوبیّت الهی و شیوه‏های تربیت است. (ربّک)
3- توبه واقعی آن است که همراه با اصلاح وجبران خلاف‏ها باشد. (تابوا... واصلحوا)
4- راه توبه بر روی همه باز است. (للذین)
5- گناهانی که بخاطر غلبه‏ی هوس باشد نه انکار و عناد، به پذیرش توبه نزدیک است. (عملوا السّوء بجهالةٍ ثم تابوا)
6- پذیرفتن توبه از جانب پروردگار قطعی است. (انّ - لغفورٌ - جمله اسمیه)
7- خداوند علاوه بر پذیرش خلافکار، نسبت به او مهربان نیز هست. (لغفور رحیم)