(85) قَالُواْ تَاللَّهِ تَفْتَؤُاْ تَذْکُرُ یُوسُفَ حَتَّی تَکُونَ حَرَضَاً أَوْ تَکُونَ مِنَ الْهَلِکِینَ
ترجمه: (فرزندان یعقوب به پدرشان) گفتند: به خدا سوگند تو پیوسته یوسف را یاد میکنی تا آنکه بیمار و لاغر شوی و (یا مشرف به مرگ و) از بین بروی.
نکتهها:
کلمه «حَرَض» به شخصی گویند که عشق یا حزن او را فرسوده کرده باشد.
پیامها:
1- یوسفها همواره باید در یادها باشند. (تفتؤا تذکر یوسف) (اولیای خدا در دعای ندبه یوسف زمان را صدا میزنند و گریه میکنند.)
2- عشقهای مقدس و آههای ملکوتی ارزش دارد. (تذکر یوسف حتی تکون حرضاً) (یاد اولیای خدا، یادکرد خداست.)**یعقوب سوزی دارد که افراد عادی آنرا درک نمیکنند. (به روضه و مصیبت خرده نگیریم)***
3- مسایل روحی وروانی در جسم اثر میگذارد. (حرضاً اوتکون من الهالکین) (فراق میتواند انسان را بشکند و یا بکشد تا چه رسد به داغ و مصیبت)
4- حساب عاطفه پدری از علاقههای عادی جداست. (تکون من الهالکین)