ملاقات مؤمنین با همدیگر در برزخ، ظهور «حُبّ فِی‌الله» آن‌ها در دنیا است. همان دوستی‌هایی که برای خدا بود و برای رضای خدا به‌وجود آمده بود در آن‌جا ظهور می‌کند و بسیار لذت‌بخش و آرامش‌دهنده است و یکی از عوامل انجذاب به سوی عالم قرب الهی است. و برعكسِ ملاقات مؤمنین در برزخ، ملاقات كفار است در آن عالم، آن ملاقات که از سر تخاصم و عناد بوده و نوعی از عذاب‌های جهنم برای آن‌ها است، صورت همان ارتباط‌های دنیایی اهل دنیاست که در ملاقات‌های خود اموال خود را به رخ همدیگر می‌کشیدند و به همدیگر کبر می‌فروختند. و هم‌چنین است اُنس‌های دنیایی مؤمنین در برزخ که اگر برای خدا نبود؛ آن ملاقات‌ها در برزخ موجب آزار و نفرت است، در عینی كه از آن گریزی نیست، چون صورت همان اعمال دنیایی آن‌هاست.