تاریخ: 10/6/1378
امنیت سیاسی معنایش این است که تفکرات و معارف سیاسی در جامعه، معارف واضح و دور از نفاق و دوگونه گویی و دوگونه اندیشی باشد، معنایش این است که کسانی که متصدی بیان مسائل سیاسی برای مردم هستند،نسبت به مردم امانت بخرج بدهند، معنایش این است که کسانی که متصدی نوشتن و پخش کردن و منتشر کردن معارف فکری جامعه هستند، دروغ نگویند، فریب ندهند، تقلب نکنند و در طعامی که علی الظاهر شیرین هم هست، زهر مخلوط نکنند، این امنیت سیاسیاست. آن قلمی که برمی دارد بیست سال تلاش و مجاهدت مظلومانه و فداکارانه این ملت را در مقابله با قدرتهایزورگوی چپاولگر دشمن ظالم انکار می کند، این امنیت سیاسی کشور را به هم می زند و ناامنی فکری ایجاد میکند. آن کسی که در داخل کشور، با استفاده از امکاناتی که قانون و بیت المال این مردم در اختیار او گذاشته است، برمی دارد خواسته های دولتمردان و سیاستمداران فلان کشور دشمن را توجیه می کند و با قالبهای علی الظاهر پسندیده، به خورد یک عده می دهد، این ناامنی سیاسی و فکری ایجاد می کند
... بنده درباره مطبوعات و نوشتنها، صحبتهای زیادی کرده ام. هیچ کس هم نمی تواند منکر این بشود که بنده طرفدار فکر آزاد، قلم آزاد، بیان آزاد، معارف منتشر شده ش گونه گون در این کشورم، اعتقاد من این است. من می گویم بایستی افکار و آرا و سلایق مختلف در کشور، به صورت صحیح و درست مطرح بشود، اما گفتن معارف گوناگون یک حرف است، دروغ گفتن به مردم و دروغ نوشتن و تحریف کردن حقایق و بلندگوی دشمن شدن، حرف دیگری است، آنچه که من درباب مطبوعات نمیتوانم قبول کنم و بپذیرم، این دومی است.