تاریخ: 17/4/1383
ما ملتی هستیم که اولا در نقطه ی بسیار حساسی واقع شده ایم. اگر ما در غرب آفریقا و در یک گوشه یدورافتاده ی دنیا بودیم و یا در مرکز دنیای اسلام نبودیم، اینقدر روی ما حساسیت نبود. ثانیا از لحاظ امکانات طبیعی، ما یک سرزمین بسیار غنی هستیم. علاوه ی بر نفت و گاز - که حضور ایران تعیین کننده است و من در اجتماع مسوولان نظام، چند ماه قبل این را با آمار بیان کردم - ما امروز در اصلی ترین مواد فلزی دنیا، نسبت به سهم خودمان از جمعیت و وسعت دنیا، چند برابر بیشتر داریم. ما تقریبا یکصدم جمعیت دنیا و یکصدم سطح مسکون عالم را داریم، اما در آن چهار فلز اصلی، سهم ایرانی ها حدود سه درصد، چهار درصد، پنج درصد شده است، یعنی چند برابر سهم خودمان از جمعیت و وسعت دنیا. ما امکانات کشاورزی داریم، آب خوب داریم - البته مجموعه ی کشور، پر آب نیست، اما در مناطقی سهم آب ما خیلیبالاست - بازار مصرف بزرگی داریم. امروز مصنوعات دنیا چشمشان به بازار مصرف است، ما در این زمینه یک بازار بزرگ هستیم، حدود هفتاد میلیون نفر جمعیت داریم. ما استعدادهای درخشان داریم. این موقعیت، هر قدرت استثمارگر فزون طلب زیاده خواهی را در دنیا به خودش جذب می کند. انگلیسی ها اول به عنوان نفت به ایران آمدند، اما آنها خبر نداشتند که غیر از نفت، این همه ثروت هم در ایران هست. بعد هم که آمریکایی ها آمدند و در این جا ساکن شدند.
... بنده به عنوان یک مسوول - که آماج اولین دشمنی های دشمن هستم - و به عنوان کسی که اطلاعاتش از کشور وسیع است، یعنی هم از امکانات، هم از تهدیدها، و هم از دشمنی های دشمنان باخبر است، وقتی نگاه می کنم، می بینم می توانیم. این استنباط، احساساتی نیست، بررسی شده و محاسبه شده است. ما می توانیم سند چشم انداز بیست ساله را - که چند ماه قبل تصویب و به دستگاه ها ابلاغ شد - در طول این مدت تحقق ببخشیم، این کارشناسی شده و بررسی شده است.