تاریخ: 8/6/75
تا وقتی کسانی در کشور وجود دارند که می توانند از موجودیهای کشور، سودها و بهره های بی حساب و کلان ببرند و ظاهرش این است که مثلا در صورتهای قانونی هم معامله و اجاره و مقاطعه کاری و واسطه گری می کنند - یعنی علی الظاهر شکل لباس قانونی دارد، اگر چه ممکن است باطنش هم بی قانونی باشد - بدون شک، فقر در کشور، ریشه کن نخواهد شد. چنین چیزی ممکن نیست. یعنی وجود امکانات بیش از حد در اختیار یک جمع معدود، نخواهد گذاشت که تولیدات و امکانات کشور، در دسترس بقیه مردم قرار بگیرد. همین تورمی هم که همیشه از آن می نالید و همه می نالند و حق هم هست، تا آخر ادامه پیدا خواهد کرد. بایستی در دستگاههای مختلف دولت، توجه دقیقی بشود که جلوی استفاده های غیر منطقی و غیر صحیح منتهی و منجر به ثروتهای کلان، گرفته بشود. اگر احیانا قانونی هم وجود دارد که این قانون، از روی غفلت گذارده شده است، یا مقرراتی در جایی وضع شده است که این نتیجه را می بخشد، چون این ضرر و عیب را دارد، باید حتی آن قانون علاج بشود و مجلس شورای اسلامی و هیات دولت و بقیه بخشهای گوناگون، توجه بکنند که این را طوری علاج نمایند و نگذارند آن زمینه را فراهم کند.