تاریخ: 25/4/1376
ما معتقدیم که مسئولان کشور و دولت جمهوری اسلامی، باید به شکل ویژه یی، طبقاتی را که نیازمند کمک هستند، مشمول کمک رسانی کنند...نوع کمک رسانیها طوری باشد که خانواده ها را به تلاش متناسب وادار بکند و در جامعه رکود به وجود نیاورد، بلکه حرکت ایجاد کند، این با اهداف نظام جمهوری اسلامی منطبقتر خواهد بود. دولت هم باید انشاء اللّه کمک بکند، تا قشرهایی که در پوشش تامین اجتماعی هستند - مثل همین بازنشستگان - هر کدام به نحوی مورد اعتنا و توجه ویژه قرار بگیرید. بازنشستگان، نیروی فعاله کشور در اندکی بیش از این هستند که تلاش کرده اند، زحمت کشیده اند، بسیاری از اینها شب و روز و عمر و جوانی خود را صرف کار کرده اند و باید کشور به این تلاش و به این زحمتکشی مستمر دوران عمر پاسخ بگوید. این را هم بدانید که وضع فعلی بازنشستگان، در واقع همیشه به صورت یک الگو، در مقابل چشم کارکنان فعلی دولت قرار خواهد گرفت. هرچه وضع بازنشستگان در کشور بهتر باشد، کارکنان فعلی دولت با دلگرمی بیشتری کار خواهند کرد، چون می دانند فردا که به آن وضع رسیدند، اوضاعشان خوب خواهد گذشت. اگر خدای ناکرده نسبت به بازنشستگان بی اعتنایی و بی احترامی بی توجهی بشود و آنها دچار مشکل بشوند.این آیینه فردای کارکنان امروز خواهد بود. یعنی نگاه می کنند، می بینند که فردایشان این است، از کار دلزده خواهند شد و به کارهای نامتناسب با شغل خود رویخواهند آورد. لذاست که دستگاه دولتی باید به صورت اساسی به مساله بازنشستگان - بخصوص کسانی که در پوشش سازمان تامین اجتماعی و سازمانهای دولتی، بیمه و تامین هستند - توجه کنند و به صورت ویژه به آنها رسیدگی نماید.