تاریخ: 4/10/1378
برادران و خواهران! هر جا هستید و در هر مسئولیتی قرار دارید، باید مراقب باشید، یک رفتار شما، یک گفتار شما، یک حرکت شما می تواند تاثیر ماندگار بگذارد، می تواند تاثیرهای وسیعی در زندگی مردم بگذارد. سالهاست که بنده درباره زندگی تشریفاتی مکرر تذکر می دهم، این دو جنبه دارد: یک جنبه از لحاظ اصل پایبندی به تجملات و تشریفات است، که این بد و دون شان انسان والاست، یعنی یک وقت انسان به یک چیز غیر لازم پایبند می شود که دون شان انسان است، بعلاوه، مسرفانه است، تضییع سرمایه ها، تضییع اموال و تضییع موجودیها در آن هست، این یک بعد قضیه است که اصل اسراف بد است، اصل تجمل همراه با اسراف و همراه با زیاده روی است و بد است، لیکن جنبه دومی دارد که اهمیتش کمتر از جنبه اول نیست، و آن انعکاس تجمل شما در زندگی مردم است، بعضیها از این غفلت می کنند! وقتی شما جلوی چشم مردم، وضع اتاق و دفتر و محیط کار و محیط زندگی را آن چنانی می کنید، این یک درس عملی است و هرکسی این را می بیند، بر او اثر میگذارد، حداقل این را باید رعایت کرد.
فضا را، فضای تجملاتی و تجمل گرایی و عادت کردن به تجمل قرار ندهیم، چون امروز اگر این روحیه تجمل گرایی در جامعه ما رواج پیدا بکند - که متاسفانه تا میزان زیادی هم رواج پیدا کرده است - بسیاری از مشکلات اقتصادی و اجتماعی و اخلاقی کشور اصلا حل نخواهد شد.
... تجمل گرایی و گرایش به اشرافیگری در زندگی، ضررها و خطرهای زیادی دارد: هیچ وقت عدالت اجتماعی تامین نخواهد شد، هیچ وقت روحیه برادری و الفت و انس و همدلی - که برای همه کشورها و همه جامعه ها، بخصوص جامعه ما، مثل آب و هوا لازم است - پیش نخواهد آمد، این همان تاثیر حرف و اقدام و عملکرد من و شما در روحیه مردم است، این اهمیت تقوای ما را این قدر زیاد می کند.