تاریخ: 1/8/1370
آن مساله اساسی که در انقلاب اسلامی هدف اعلی و والا به حساب می آمد و می آید، عبارت از تزکیه انسان است. همه چیز مقدمه تزکیه و طهارت آدمی است. عدالت در جامعه و نیز حکومت اسلامی در میان اجتماعات بشری هم با این که هدف بزرگی محسوب می شود، ولی خود آن یک مقدمه برای تعالی و رشدانسان است که در تزکیه آدمی نهفته است. هم زندگی در این عالم - اگر بخواهد به سعادت برسد - محتاج تزکیه است، و هم درجات اخروی و معنوی، متوقف بر تزکیه است. فلاح انسان - یعنی دست یافتن انسان به مقصد اعلی - وابسته به تزکیه است، قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکّی. وَ ذَکَرَاسْمَ رَبِّهِ فَصَلّی . آن کسی که تزکیه بکند، فلاح و رستگاری را به دست آورده است
اگر بدبختیهای انسانیت را ریشه یابی کنید، به آلودگی نفسانی انسانها برمی گردد. آن جایی که ضعف و بدبختی هست، یا به خاطر اختلافات است، یا به خاطر حرص و آز و دنیاطلبی است، یا به خاطر بددلی انسانها با یکدیگر است، یا به خاطر ترس و اظهار ضعف و ترس از مرگ است، و یا به خاطر میل و رغبت به شهوات و خوشگذرانی است. اینها مایه اصلی بدبختیهای جوامع بشری است