تاریخ: 13/3 /1370
مسئولان نظام، اعم از نمایندگان محترم مجلس و مأموران اجرایی و قضایی، باید مراقب باشند که از عوارضی که در نظامهای طاغوتی و غیرمردمی، بیماری همه گیر کارگزاران است، خود را با دقت و وسواس دور نگهدارند، بیماری رفاه زدگیو عشرت طلبی ، بیماری زدوبند نامشروع و فساد مالی و اداری، بیماری تکبر و دوری از مردم و بی اهمیتی به نیاز و خواست و اراده و حضور آنان، بیماری دسته بندیهای ناسالم و ترجیح مقاصد باندی بر مصالح عمومی و امثال اینها، که ابتلای به آن، مانند موریانه پایه های هر نظامی را سست و پوک می کند، و یا دل سپردن به سنتهای طاغوتی و رغبت به احیایآنها و بی تفاوتی یا بی اعتنایی به ارزشهای اسلامی و انقلابی، که دل را می میراند و نشاط و شوق خدمت به مردمی را که مخلصانه جان و مال خود را در راه انقلاب داده اند، سلب می کند و آنان را نومید و غمگین می سازد.