بسم الله الرحمن الرحیم
بحث این جلسه پیرامون این سؤال است که؛
«چگونه باید خدا را شناخت به گونه‌ای كه آن شناخت، شناختی حقیقی باشد و موجب آشتی قلب با او گردد؟»
بعضی از انسان‌هایی كه خدا را قبول دارند ممکن است پس از مدتی به وجود خدا شك كنند. در این هنگام یك سوال مطرح میشود: «آیا این انسان‌ها به خدای واقعی شك كرده‌اند یا به خدایی كه می‌شناخته‌اند؟!» مشكل عموم انسان‌ها همین است كه گاهی به خدایی كه می‌شناسند شك می‌كنند، آن وقت فكر می‌كنند به خدای واقعی شك كرده‌اند! در این صورت چه باید كرد كه اولاً: خدای حقیقی را بشناسیم -كه شك بردار نیست- و ثانیاً: آن خداشناسی روز به روز وسیع‌تر و عمیق‌تر و نورانی‌تر بشود؟
باید از ابتدا مواظب باشیم راه خداشناسی را غلط انتخاب نکنیم. ممکن است كسی خدا را به گونه‌ای معرفی كند كه یك ایمان سطحی برای انسان به‌وجود آید اما پس از مدتی انسان با داشتن آن خداشناسی باز دچار شك شود چون چنین کسی آن‌طور که شایسته است خدا را نیافته. در حالی که دین به كمك انسان آمده تا به او یاد دهد چگونه خدا را بشناسد که نه‌تنها نسبت به خدا شک نکند، بلکه سراسر عالم را نمایش تجلیات الهی ببیند.