در روایات اسلامى نکته هاى جالب توجّهى درباره فضیلت تلاوت این سوره آمده است. البتّه تلاوتى که توأم با فکر و تفکّرى که توأم با عمل باشد.
در حدیثى از پیامبر اعظم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم که فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ الحَدِیدِ کُتِبَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ; کسى که سوره حدید را بخواند، در زمره کسانى که به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند نوشته خواهد شد».(132)
و در حدیث دیگرى نقل شده که آن حضرت پیش از خواب، «مسبّحات» را تلاوت مى کرد (مسبّحات سوره هایى است که با «سَبَّحَ لِلَّهِ» یا «یُسَبِّحُ لِلَّهِ» آغاز مى شود و آن پنج سوره است: سوره حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن) و فرمود: «إنَّ فیهِنَّ آیَةً أفضَلَ مِن ألفِ آیَة; در آنها آیه اى است که از هزار آیه برتر است».(133)
البتّه پیامبر(صلى الله علیه وآله) این آیه را تعیین نفرموده، ولى برخى مفسّران احتمال داده اند که منظور، آخرین آیه سوره حشر است، هر چند دلیل روشنى براى این معنى در دست نیست.(134)
در حدیث دیگرى از امام باقر(علیه السلام) مى خوانیم که فرمود: «مَن قَرَأَ المُسَبِّحاتِ کُلَّها قَبلَ أن یَنامَ لَم یَمُت حَتّى یُدرِکَ القائِمَ(علیه السلام) وَإن ماتَ کانَ فی جَوارِ رَسولُ اللّهِ(صلى الله علیه وآله); کسى که مسبّحات (سوره هاى پنجگانه مزبور) را بخواند، از دنیا نمى رود تا حضرت مهدى(علیه السلام) را درک کند و اگر قبلاً از دنیا برود در جهان دیگر در همسایگى رسول خدا(صلى الله علیه وآله)خواهد بود».(135)