تربیت
Tarbiat.Org

فضیلت سوره های قرآن(برگرفته از تفسیر نمونه)
آیت الله ناصر مکارم شیرازی

سوره سبأ

در روایات اسلامى درباره اهمّیّت این سوره و تلاوت آن تعبیرات جالبى دیده مى شود، از جمله در حدیثى از پیامبر اعظم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم که فرمود: «مَن قَرَأَ سورَةَ سَبَإ لَم یَبقَ نَبِىٌّ وَلا رَسولٌ إلاّ کانَ لَهُ یَومَ القِیامَةِ رَفیقاً وَمُصافِحاً; هر که سوره سبأ را بخواند، در قیامت تمام انبیا و رسولان رفیق و همنشین او خواهند بود و همگى با او مصافحه مى کنند».(74)
در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: «مَن قَرَأَ الحَمدَینِ جَمیعاً سَبَإ وَفاطِر فی لَیلَة لَم یَزَل لَیلَتُهُ فی حِفظِ اللّهِ تَعالى وَکِلاءَتِهِ فَإن قَرَأَهُما فی نَهارِهِ لَم یُصِبهُ فی نَهارِهِ مَکروهٌ وَاُعطِىَ مِن خَیرِ الدُّنیا وَخَیرِ الآخِرَةِ ما لَم یَخطُر عَلى قَلبِهِ وَلَم یَبلُغ مُناهُ; هر کس دو سوره اى را که با حمد آغاز مى شود (سوره هاى سبأ و فاطر) در یک شب بخواند، تمام آن شب را در حفظ و حراست الهى خواهد بود و اگر آن دو را در روز بخواند، هیچ مکروهى به او نمى رسد و آن قدر از خیر دنیا و آخرت به او داده مى شود که هرگز به قلبش خطور نکرده و فکر و آرزویش به آن نرسیده است».(75)
همان گونه که در آغاز هر سوره اى یادآور شده ایم، مسلّماً این پاداش هاى عظیم نصیب کسانى نمى شود که تنها به خواندن و لقلقه زبان قناعت کنند، بلکه خواندن باید مقدّمه اى باشد براى اندیشیدن که آن نیز انگیزه عمل است.
مثلاً کسى که این سوره را مى خواند از این نکته آگاه مى شود که قوم سبأ بر اثر کفران نعمت هاى بى حساب الهى چنان زندگانیشان در هم کوبیده شد که عبرت همگان گشتند و سرنوشت آنها ضرب المثلى براى جهانیان شد. چنین انسانى به شکر نعمت، شکرى آمیخته با جنبه هاى عملى مى پردازد و شاکران نعمت خداوند در حفظ و امان او خواهند بود.
در این زمینه شرح بیشترى در فضیلت سوره نور آوردیم.