در فضیلت تلاوت این سوره از امام باقر(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «مَن قَرَأَ أَرَءَیْتَ الَّذِى یُکَذِّبُ بِالدِّینِ فی فَرائِضِهِ وَنَوافِلِهِ قَبِلَ اللّهُ صَلاتَهُ وَصِیامَهُ وَلَم یُحاسِبهُ بِما کانَ مِنهُ فِى الحَیاةِ الدُّنیا; هر کس این سوره را در نمازهاى فریضه و نافله اش بخواند، خداوند نماز و روزه او را قبول مى کند و او را در برابر کارهایى که در زندگى دنیا از او سرزده است مورد محاسبه قرار نمى دهد».(231)