درباره فضیلت این سوره در حدیثى پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: «مَن قَرَأ هذِهِ السُّورَةَ اُعطِىَ مِنَ الأجرِ وَالثَّوابِ بِعَدَدِ مَن صَدَّقَ هُوداً وَالأنبِیاءَ عَلَیهِمُ السَّلامُ وَمَن کَذَّبَ بِهِم وَکانَ یَومَ القِیامَةِ فِى دَرَجَةِ الشُّهَداءِ وَحُوسِبَ حِساباً یَسیراً; کسى که این سوره را بخواند، پاداش و ثوابى به تعداد کسانى که به هود و سایر پیامبران ایمان آوردند و کسانى که آنها را تکذیب کردند خواهد داشت و روز قیامت در مقام شهدا قرار مى گیرد و حساب آسانى خواهد داشت».(32)
روشن است که تنها تلاوت خشک و خالى این اثر را ندارد، بلکه تلاوت همراه با اندیشه و سپس عمل است که انسان را به مؤمنان پیشین نزدیک و از منکران پیامبران دور مى سازد و بدین رو به تعداد هر یک از آنها پاداشى خواهد داشت و چون با شهیدان امّت هاى گذشته هم هدف خواهد بود، جاى تعجّب نیست که در درجه آنان قرار گیرد و حسابى ساده و آسان داشته باشد.
از امام باقر(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «کسى که سوره هود را در هر جمعه قرائت کند، خداوند او را روز قیامت در زمره پیامبران مبعوث خواهد کرد و خطاهایى که مرتکب شده، روز قیامت برشمرده نمى شود».(33)
و نیز از امام صادق(علیه السلام) در روایتى فرمود: «کسى که این سوره را بنویسد و با خود داشته باشد، خداوند نیروى فوق العاده اى به او خواهد داد و کسى که آن را به همراه داشته باشد و با دشمن بجنگد، بر او پیروز و غالب مى شود، تا آنجا که هر کس او را ببیند از او مى ترسد».(34)
گرچه افراد ظاهربین و راحت طلب از این احادیث چنین برداشت مى کنند که فقط همراه بودن خطّ و نقش قرآن با انسان براى رسیدن به این هدف ها بس است، ولى روشن است که منظور آن است که همچون یک دستورالعمل و برنامه زندگى همراه داشته باشد، پیوسته این برنامه را بخواند و اجرا کند در این صورت آن همه آثار را خواهد داشت، چه اینکه در این سوره دستور استقامت، مبارزه با فساد، همبستگى در راه هدف، و بخشى از تجربیّات و تاریخ اقوام پیشین که هر کدام از آنها یک درس پیروزى بر دشمن است وجود دارد.