درباره اهمّیّت تلاوت این سوره در حدیثى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)مى خوانیم که فرمود: «مَن قَرَأ سورَةَ الشُّعَراءِ کانَ لَهُ مِنَ الأجرِ عَشرُ حَسَنات بِعَدَدِ مَن صَدَّقَ بِنوح وَکَذَّبَ بِهِ وَهُود وَشُعَیب وَصالِح وَاِبراهیمَ وَبِعَدَدِ مَن کَذَّبَ بِعیسى وَصَدَّقَ بِمُحَمَّد(صلى الله علیه وآله); هر که سوره شعرا را بخواند، به عدد کسانى که نوح را تصدیق یا تکذیب کردانده ده حسنه براى او خواهد بود و همچنین هود، شعیب، صالح و ابراهیم و به عدد همه کسانى که تکذیب عیسى و تصدیق محمّد(صلى الله علیه وآله)کرده اند».(60)
ناگفته روشن است که این همه پاداش براى تلاوت منهاى اندیشه و عمل نیست، بلکه قراین متعدّدى در روایات فضایل سوره هاست که نشان مى دهد منظور تلاوتى است که مقدّمه تفکّر و سپس اراده و عمل باشد که در گذشته به آن اشاره کرده ایم.
اتّفاقاً تعبیرى که در حدیث مزبور آمده نیز مؤیّد همین مطلب است، زیرا استحقاق حسنات به تعداد تصدیق کنندگان و تکذیب کنندگان انبیا به سبب قرار گرفتن در خطّ تصدیق کنندگان و بیگانگى با خطّ تکذیب کنندگان است.