در آیات قرآن سوره «حمد» به عنوان یک موهبت بزرگ به پیامبر(صلى الله علیه وآله)معرفى شده و در برابر همه قرآن قرار گرفته است، آنجا که مى فرماید: «وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِى وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ; ما به تو سوره حمد و قرآن عظیم دادیم».(5)
قرآن با تمام عظمتش در اینجا در برابر سوره «حمد» قرار گرفته، نزول دوباره آن نیز به سبب اهمّیّت فوق العاده آن است.
همین مضمون در حدیثى از امیرمؤمنان على(علیه السلام) از پیامبر(صلى الله علیه وآله)نقل شده است که فرمود: «إنَّ اللّهَ تَعالى أفرَدَ الإمتِنانَ عَلَىَّ بِفاتِحَةِ الکِتابِ وَجَعَلَها بِإزاءِ القُرآنِ العَظیمِ وَإنَّ فاتِحَةَ الکِتابِ أشرَفُ ما فی کُنوزِ العَرشِ; خداوند بزرگ با دادن سوره حمد بر من منّت نهاد و آن را در برابر قرآن عظیم قرار داد و سوره حمد باارزش ترین ذخایر گنج هاى عرش خداست».(6)