آیه و ترجمه
وَ ءَاتُوا الْیَتَمَی أَمْوَلهَُمْ وَ لا تَتَبَدَّلُوا الخَْبِیث بِالطیِّبِ وَ لا تَأْکلُوا أَمْوَلَهُمْ إِلی أَمْوَلِکُمْ إِنَّهُ کانَ حُوباً کَبِیراً(2)
ترجمه:
2 - و اموال را (هنگامی که به حد رشد رسیدند) به آنها بدهید! و اموال بد (خود) را با اموال خوب (آنها) عوض نکنید! و اموال آنها را با اموال خودتان (با مخلوط کردن یا تبدیل نمودن) نخورید، زیرا این گناه بزرگی است.
شان نزول:
شخصی از قبیله ((بنی غطفان)) برادر ثروتمندی داشت که از دنیا رفت، و او به عنوان سرپرستی از یتیمان برادر اموال او را به تصرف درآورد، و هنگامی که برادرزاده به حد رشد رسید، از دادن حق او امتناع ورزید، موضوع را به خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله عرض کردند، آیه نخست نازل گردید، و مرد غاصب بر اثر شنیدن آن توبه کرد و اموال را به صاحبش بازگرداند و گفت: ((اعوذ بالله من الحوب الکبیر؛ به خدا پناه می برم از اینکه آلوده به گناه بزرگی شوم)).
تفسیر: