آیه و ترجمه
یَوْمَ تَبْیَض وُجُوهٌ وَ تَسوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسوَدَّت وُجُوهُهُمْ أَ کَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَنِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذَاب بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ(106)
وَ أَمَّا الَّذِینَ ابْیَضت وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ(107)
ترجمه:
106 (آن عذاب عظیم) روزی خواهد بود که چهره هایی سفید، و چهره هایی سیاه می گردد، اما آنها که صورتهایشان سیاه شده، (به آنها گفته می شود:) آیا بعد از ایمان (و اخوت و برادری در سایه آن) کافر شدید؟ پس بچشید عذاب را، به سبب آنچه کفر می ورزیدید!
107 - و اما آنها که چهره هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود، و جاودانه در آن می مانند
تفسیر