تربیت
Tarbiat.Org

اصول کافی جلد 1
ابی‏جعفر محمد بن یعقوب کلینی مشهور به شیخ کلینی

نعمتى را كه خداى عزوجل در كتابش ذكر فرموده ائمه علیهم السلامند

بَابُ أَنَّ النِّعْمَةَ الَّتِی ذَكَرَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی كِتَابِهِ الْأَئِمَّةُ ع
1- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْمُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بِسْطَامَ بْنِ مُرَّةَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ حَسَّانَ عَنِ الْهَیْثَمِ بْنِ وَاقِدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ الْعَبْدِیِّ عَنْ سَعْدٍ الْإِسْكَافِ عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع مَا بَالُ أَقْوَامٍ غَیَّرُوا سُنَّةَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ عَدَلُوا عَنْ وَصِیِّهِ لَا یَتَخَوَّفُونَ أَنْ یَنْزِلَ بِهِمُ الْعَذَابُ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْ‏آیَةَ أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوارِ جَهَنَّمَ ثُمَّ قَالَ نَحْنُ النِّعْمَةُ الَّتِی أَنْعَمَ اللَّهُ بِهَا عَلَى عِبَادِهِ وَ بِنَا یَفُوزُ مَنْ فَازَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 315 روایه: 1 @*@
ترجمه :
1- امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: چگونه باشد حال مردمیكه سنت پیغمبر صلى الله علیه و آله را دگرگون ساختند و از وصى او رو گردان شدند؟ ایشان نمى‏ترسند كه نعمت خدا را بناسپاسى تغییر دادند و قوم خویش را بدوزخ كه سراى هلاكت است، در آوردند» سپس فرمود: ما هستیم آن نعمتى كه خدا ببندگانش انعام فرموده هر كه در روز قیامت كامیاب شود بوسیله ما است.
توضیح تغییر نعمت بناسپاسى اینست كه بجاى شكر و سپاسگزارى از نعمت، كفران و ناسپاسى كند، پس خدا آن نعمت را از او بگیرد و عقوبت ناسپاسى برایش باقى ماند.
2- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ رَفَعَهُ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ أَ بِالنَّبِیِّ أَمْ بِالْوَصِیِّ تُكَذِّبَانِ نَزَلَتْ فِی الرَّحْمَنِ‏
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 315 روایه: 2 @*@
ترجمه :
معلى بن محمد از امام روایت كند كه راجع بقول خداى عزوجل «كدام نعمت پروردگارتان را تكذیب میكنید؟» فرمود: پیغمبر را تكذیب میكند یا وصیش را؟! این آیه در سوره (الرحمن)
توضیح - صیغه تثنیه در كلمه «تكذبان» راجع بجنو انس است كه در آیه 13 و 14 سوره «الرحمن» ذكر شده است و چون نعتهاى خداوند بر جن و انس بسیار است و بزرگترین و شریفترین آن نعمتها، وجود رهبران دینى است امام علیه السلام این نعمت را بوجود پیغمبر و امام تطبیق فرمود و استفهام در آیه براى توبیخ و تفریح است یعنى اى گروه جن و انس چرا چنین نعمت بزرگ خدا را كه وسیله سعادت شما را فراهم میكند تكذیب مى‏كنید؟!!
3- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنِ الْهَیْثَمِ بْنِ وَاقِدٍ عَنْ أَبِی یُوسُفَ الْبَزَّازِ قَالَ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع هَذِهِ الْ‏آیَةَ فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ قَالَ أَ تَدْرِی مَا آلَاءُ اللَّهِ قُلْتُ لَا قَالَ هِیَ أَعْظَمُ نِعَمِ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ هِیَ وَلَایَتُنَا
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 316 روایه: 3 @*@
ترجمه :
ابو یوسف بزاز گوید: امام صادق علیه‏السلام آیه ( 69 سوره‏7) «نعمتهاى خدا را بیاد آورید» را تلاوت نمود و فرمود: میدانى نعمتهاى خدا چیست؟ عرضكردم: نه، فرمود: مقصود بزرگترین نعمتهاى خداست بر خلقش و آن ولایت ماست.
توضیح در قرآن فقط در دو مورد جمله «فاذكروا آلاءالله» ذكر شده و در هر دو مورد هم با «فاء» است پس در این روایت اشتباه از كاتب است كه با «واو» ضبط كرده است.
4- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ كَثِیرٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً الْ‏آیَةَ قَالَ عَنَى بِهَا قُرَیْشاً قَاطِبَةً الَّذِینَ عَادَوْا رَسُولَ اللَّهِ ص وَ نَصَبُوا لَهُ الْحَرْبَ وَ جَحَدُوا وَصِیَّةَ وَصِیِّهِ‏
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 316 روایه: 4 @*@
ترجمه :
4- ابن كثیر: از امام صادق علیه‏السلام راجع بقول خداى عزوجل (29- سوره 4) «مگر آنكسانرا ندیدى كه نعمت خدا را بناسپاسى تغییر دادند تا آخر آیه» پرسیدم، فرمود: مقصود، همه قریش است، آنكسان كه با رسولخدا صلى الله علیه و آله دشمنى كردند و جنگ نمودند و وصیت او را درباره جانشین انكار كردند.