بَابُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یُعَلِّمْ نَبِیَّهُ عِلْماً إِلَّا أَمَرَهُ أَنْ یُعَلِّمَهُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَنَّهُ كَانَ شَرِیكَهُ فِی الْعِلْمِ
1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ حُمْرَانَ بْنِ أَعْیَنَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ جَبْرَئِیلَ ع أَتَى رَسُولَ اللَّهِ ص بِرُمَّانَتَیْنِ فَأَكَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِحْدَاهُمَا وَ كَسَرَ الْأُخْرَى بِنِصْفَیْنِ فَأَكَلَ نِصْفاً وَ أَطْعَمَ عَلِیّاً نِصْفاً ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَا أَخِی هَلْ تَدْرِی مَا هَاتَانِ الرُّمَّانَتَانِ قَالَ لَا قَالَ أَمَّا الْأُولَى فَالنُّبُوَّةُ لَیْسَ لَكَ فِیهَا نَصِیبٌ وَ أَمَّا الْأُخْرَى فَالْعِلْمُ أَنْتَ شَرِیكِی فِیهِ فَقُلْتُ أَصْلَحَكَ اللَّهُ كَیْفَ كَانَ یَكُونُ شَرِیكَهُ فِیهِ قَالَ لَمْ یُعَلِّمِ اللَّهُ مُحَمَّداً ص عِلْماً إِلَّا وَ أَمَرَهُ أَنْ یُعَلِّمَهُ عَلِیّاً ع
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 392 روایت 1@*@
ترجمه :
حمران گوید: امام صادق(ع) فرمود: جبرئیل (ع) دو انار براى پیغمبر صلى الله علیه و آله، آورد، رسولخدا صلى الله علیه و آله یكى را خورد و دیگرى را دو نیمه كرد، نیمى را هم خورد و نیمى را بعلى خورانید پس پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمود: برادرم! مىدانى این دو انار چه بود؟ گفت: نه، فرمود اما اولى نبوت بود كه (مخصوص منست و) ترا از آن بهرهجوئى نیست و اما دیگرى علم و دانش بود كه تو در آن با من شریك هستى.
من گفتم: چگونه على در علم شریك پیغمبر بود؟ فرمود: خدا هیچ علمى را بمحمد صلى الله علیه و آله نیاموخت جز آنكه باو دستور داد كه آنرا بعلى(ع) بیاموزد.
2- عَلِیٌّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ نَزَلَ جَبْرَئِیلُ ع عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص بِرُمَّانَتَیْنِ مِنَ الْجَنَّةِ فَأَعْطَاهُ إِیَّاهُمَا فَأَكَلَ وَاحِدَةً وَ كَسَرَ الْأُخْرَى بِنِصْفَیْنِ فَأَعْطَى عَلِیّاً ع نِصْفَهَا فَأَكَلَهَا فَقَالَ یَا عَلِیُّ أَمَّا الرُّمَّانَةُ الْأُولَى الَّتِی أَكَلْتُهَا فَالنُّبُوَّةُ لَیْسَ لَكَ فِیهَا شَیْءٌ وَ أَمَّا الْأُخْرَى فَهُوَ الْعِلْمُ فَأَنْتَ شَرِیكِی فِیهِ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 392 روایة: 2 @*@
ترجمه :
امام باقر(ع) فرمود: جبرئیل (ع) دو انار بهشتى آورد و هر دو را به آنحضرت داد، پیغمبر صلى الله علیه و آله یكى را خورد و دیگرى را از میان دو نیمه كرد، سپس نیمى را بعلى علیه السلام داد تا بخورد، آنگاه فرمود: اى على! انار اولى را كه من خوردم نبوت بود كه ترا در آن بهرهئى نیست و دیگرى علم و دانش بود كه تو با من در آن شریك هستى.
3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ یُونُسَ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ نَزَلَ جَبْرَئِیلُ عَلَى مُحَمَّدٍ ص بِرُمَّانَتَیْنِ مِنَ الْجَنَّةِ فَلَقِیَهُ عَلِیٌّ ع فَقَالَ مَا هَاتَانِ الرُّمَّانَتَانِ اللَّتَانِ فِی یَدِكَ فَقَالَ أَمَّا هَذِهِ فَالنُّبُوَّةُ لَیْسَ لَكَ فِیهَا نَصِیبٌ وَ أَمَّا هَذِهِ فَالْعِلْمُ ثُمَّ فَلَقَهَا رَسُولُ اللَّهِ ص بِنِصْفَیْنِ فَأَعْطَاهُ نِصْفَهَا وَ أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ ص نِصْفَهَا ثُمَّ قَالَ أَنْتَ شَرِیكِی فِیهِ وَ أَنَا شَرِیكُكَ فِیهِ قَالَ فَلَمْ یَعْلَمْ وَ اللَّهِ رَسُولُ اللَّهِ ص حَرْفاً مِمَّا عَلَّمَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا وَ قَدْ عَلَّمَهُ عَلِیّاً ثُمَّ انْتَهَى الْعِلْمُ إِلَیْنَا ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلَى صَدْرِهِ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 393 روایة: 3 @*@
ترجمه :
محمد بن مسلم گوید: شنیدم امام باقر(ع) مىفرمود: جبرئیل براى محمد صلى الله علیه و آله دو انار بهشتى آورد، على علیهالسلام او را ملاقات كرد و گفت: این دو انار كه در دست دارى چیست؟ گفت اما این یكى نبوت است كه تو از آن بهرهئى ندارى و اما این یكى علمست، سپس رسولخدا صلى الله علیه و آله آن را دو نیمه كرد، نیمى را بعلى داد و نیمى را خود گرفت، سپس فرمود: در این تو با من شریك هستى و من با تو.
پس امام باقر(ع) فرمود: بخدا كه پیغمبر صلى الله علیه و آله از آنچه خدایش تعلیم داد حرفى نیاموخت جز آنكه آنرا بعلى تعلیم داد، سپس آن علم بما رسید، آنگاه دست بر سینه خود نهاد.