باب التقلید
1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ یَحْیَى عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَا دَعَوْهُمْ إِلَى عِبَادَةِ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ دَعَوْهُمْ مَا أَجَابُوهُمْ وَ لَكِنْ أَحَلُّوا لَهُمْ حَرَاماً وَ حَرَّمُوا عَلَیْهِمْ حَلَالًا فَعَبَدُوهُمْ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه:68 روایة: 1 @*@
ترجمه :
1 ابوبصیر گوید از امام صادق(ع) در باره آیه (31 سوره9) «علما و راهبان خویش را پروردگار خود گرفتند نه خدا را» پرسیدم فرمود: بخدا سوگند كه علما و راهبان مردم را به عبادت خویش نخواندند و اگر هم مىخواندند آنها نمىپذیرفتند ولى حرام خدا را براى آنها حلال و حلالش را حرام كردند بنابراین آنها ندانسته و نفهمیده عبادت ایشان كردند.
2- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهَمَذَانِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَیْدَةَ قَالَ قَالَ لِی أَبُو الْحَسَنِ ع یَا مُحَمَّدُ أَنْتُمْ أَشَدُّ تَقْلِیداً أَمِ الْمُرْجِئَةُ قَالَ قُلْتُ قَلَّدْنَا وَ قَلَّدُوا فَقَالَ لَمْ أَسْأَلْكَ عَنْ هَذَا فَلَمْ یَكُنْ عِنْدِی جَوَابٌ أَكْثَرُ مِنَ الْجَوَابِ الْأَوَّلِ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ ع إِنَّ الْمُرْجِئَةَ نَصَبَتْ رَجُلًا لَمْ تَفْرِضْ طَاعَتَهُ وَ قَلَّدُوهُ وَ أَنْتُمْ نَصَبْتُمْ رَجُلًا وَ فَرَضْتُمْ طَاعَتَهُ ثُمَّ لَمْ تُقَلِّدُوهُ فَهُمْ أَشَدُّ مِنْكُمْ تَقْلِیداً
@@اصول كافى جلد 1 صفحه:68 روایة: 2 @*@
ترجمه :
2 محمدبنعبیده گوید: حضرت ابوالحسن علیهالسلام به من فرمود: اى محمد تقلید شما محكمتر است یا مرجئه؟ (آنها كه پس از پیغمبر(ص) ابوبكر را مقدم على علیهالسلام را مؤخر داشتند) عرض كردم ما هم تقلید كردیم آنها هم تقلید كردند. فرمود: این را از تو نپرسیدم، محمد گوید: من جوابى بیشتر از این جواب نداشتم، امام فرمود: مرجئه مردى را كه اطاعتش واجب نبود بخلافت نصب كردند و تقلیدش كردند و شما مردى را نصب كردید و اطاعتش را لازم دانستید و تقلیدش نكردید پس تقلید آنها از شما محكمتر است (چنانچه على علیهالسلام هم از اصحابش همین گله را داشت كه چرا باید پیروان معاویه پیشواى باطل خود را اطاعت كنند و شما رهبر حق خود را نافرمانى كنید آنها در باطل مجتمعند شما در حق متفرق).
3- مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ رِبْعِیِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا صَامُوا لَهُمْ وَ لَا صَلَّوْا لَهُمْ وَ لَكِنْ أَحَلُّوا لَهُمْ حَرَاماً وَ حَرَّمُوا عَلَیْهِمْ حَلَالًا فَاتَّبَعُوهُمْ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه:69 روایة: 3@*@
ترجمه :
3 امام صادق علیهالسلام در تفسیر آیه (31 سوره 9) «غیر خدا علما و راهبان خود را پروردگار گرفتند» مىفرماید: بخدا براى آنها روزه نگرفتند و نماز نگزاردند بلكه بر ایشان حرامرا حلال و حلال را حرام ساختند و ایشان هم پذیرفتند.