بَابُ أَنَّ الْحُجَّةَ لَا تَقُومُ لِلَّهِ عَلَى خَلْقِهِ إِلَّا بِإِمَامٍ
1- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى الْعَطَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ عَنِ الْعَبْدِ الصَّالِحِ ع قَالَ إِنَّ الْحُجَّةَ لَا تَقُومُ لِلَّهِ عَلَى خَلْقِهِ إِلَّا بِإِمَامٍ حَتَّى یُعْرَفَ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 250 روایة: 1 @*@
ترجمه :
امام هفتم علیه السلام فرمود: حجت خدا بر خلقش بر پا نگردد جز بوجود امام تا شناخته شود.
شرح :
خدا در قیامت نتواند بمردم بگوید چرا چنین كردید و چرا چنان نكردید، مگر اینكه در دنیا براى آنها امام و پیشوائى فرستاده باشد كه بانصوص و معجزات امامت او براى مردم ثابت شده باشد و وظایف مردم را به آنها رسانده باشد، خدا و دین را براى آنها معرفى كرده باشد و در بعضى از نسخ كافى بجاى حتى حى است بنابر آن یعنى جز بوجود امام زندهایكه شناخته شود.
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 250 روایة: 2 @*@
ترجمه :
2- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْوَشَّاءِ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا ع یَقُولُ إِنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ الْحُجَّةَ لَا تَقُومُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى خَلْقِهِ إِلَّا بِإِمَامٍ حَتَّى یُعْرَفَ
امام رضا(ع) از قول امام صادق علیه السلام فرمود: حجت خدا بر خلقش تمام نشود مگر بوجود امام تا شناخته شود.
3- أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبَّادِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَارَةَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ إِنَّ الْحُجَّةَ لَا تَقُومُ لِلَّهِ عَلَى خَلْقِهِ إِلَّا بِإِمَامٍ حَتَّى یُعْرَفَ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 250 روایة 3@*@
ترجمه :
امام رضا فرمود: حجت خدا بر خلقش تمام نگردد جز بوجود امام تا شناخته شود.
4- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع الْحُجَّةُ قَبْلَ الْخَلْقِ وَ مَعَ الْخَلْقِ وَ بَعْدَ الْخَلْقِ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 250 روایة: 4 @*@
ترجمه :
امام صادق علیه السلام فرمود: حجت خدا پیش از خلق بوده و با خلق مىباشد و بعد از خلق هم باشد.
شرح :
مجلسى(ره) در معنى این حدیث شریف چند احتمال داده است: 1- در رشته آفرینش
مخلوق سر سلسله آنها حضرت آدم پیغمبر بوده است و نیز در هر زمانى امام و پیغمبرى بوده و آخرین فرد روى زمین هم امام زمان پیغمبر و امام در عالم میثاق مقرر شده و در دنیا وجود خارجى یافته و در قیامت هم باشد.