انكشاف ظهور، مثل ارتباط با خدا است؛ وقتی كسی خدا را عقلاً و قلباً شناخت، می‌بیند كه هست و می‌بیند كه ظاهر شد و متوجه می‌شود كه عجب! تمام مدت عمرش خدا از همه چیز به او نزدیك‌تر بود، ولی خود را آماده نكرده بود كه حضرت حق برایش ظاهر شود. واقعاً افرادی كه فكر می‌كنند خدا دنیا را خلق كرده است ولی در دنیا حضور ندارد و خدا در جایی است غیر جایی كه دنیا هست، و دنبال خدا در جاهای دیگر می‌گردند این افراد هیچ وقت خدا را نمی‌یابند. اینها دنیا را به‌عنوان مخلوق و اثر خدا می‌بینند و می‌گویند خدا هست. اما عده ای با تزكیه و با معرفت می‌روند دنبال این‌كه خدا را با چشم قلبشان بیابند اینها یك‌مرتبه می‌بینند خدایی كه در سراسر هستی هست، برایشان پیدا شد:
آن‌كه عمری در پی او می‌دویدم كو به كو
ناگهانش یافتم با دل نشسته روبه‌رو
وجود مقدس حضرت بقیة‌الله سراسر عالم را گرفته است، او در همه جای عالم حیّ و حاضر است و از همة موجودات عالم هم حاضرتر است. پس زمینة ظهور می‌خواهد، هرلحظه امكان این ظهور هست، نمی‌دانیم به‌چه شكل؟! ولی می‌دانیم مثل انقلاب‌اسلامی كه یك‌مرتبه با آن روبه‌رو شدیم، یك‌مرتبه با آن ظهور مبارك تامّ روبه‌رو می‌شویم. مثل ظهور حضرت حق برای دلی كه آماده ظهور شد، خدا همیشه بود ولی ظاهر نبود. حضرت(عج) در عالَم غیب حاضرند، جامعه اگر آماده شد، یك‌مرتبه با وجود مقدس ایشان روبه‌رو می‌شود.
اگر ملت شیعه برسند به وجود معنی بقیّةالله‌الاعظم؛ یك مرتبه می‌بینند ظهور پیدا و محقق شد. تحقق ظهور به شناختش است و شناختش هم بسیار مشكل است ولی شدنی است. اولین مشکل این‌است که آنچه ما امروز در جهان داریم، آن نیست که امام‌زمان(عج) می‌خواهند بیاورند. روی کلمة «انقلاب» بیشتر فکر کنید. این‌که می‌گویند انقلاب امام زمان(عج)، یعنی از ابتدا همه چیز را دگرگون می‌كنند. از مسجدها که خراب می‌کنند و از کنیسه ها و کلیساها و حکومت‌ها گرفته تا چیزهای دیگر. وقتی می‌فرمایند تمام زیورهای مساجد را بیرون می‌ریزند، یعنی مساجد به هم می‌ریزد. وقتی حضرت با فكر حاكم بر مساجد مقابله می‌كنند، خیلی از این نظام‌های ارزشی را كه به اسم دین حاكم است، نفی می‌كنند. دیگر خودتان حساب بقیه را بکنید. قرآن خوان‌های زیادی را حضرت می‌کشند. قرآن خوان‌هایی که قرآن را از زاویة انقلاب جهانی امام زمان(عج) نمی‌خوانند، بلکه برای تأیید نظام موجود فرهنگ مدرنیته می‌خوانند، اینها حجاب ظهور حضرت بقیة‌الله‌الاعظم‌اند.(52)
اگر کسی قرآن بخواند و بگوید الحمدلله ما قرآن می‌خوانیم ولی فکرش این باشد که ما را به دشمن چه کار؟ آنها کارشان را بکنند و ما هم قرآن و نمازمان را بخوانیم ، اینها اولین کسانی اند که سرشان زده می‌شود.