در این باره روایتی را از حضرت علی(ع) عرض می‌کنیم که می‌فرمایند:
«ظلمت آخر الزمان» آن زمانی است که از فتنه‌ها نجات پیدا نمی‌کنند، مگر مؤمنانی که بی‌نام و نشانند.
یعنی کسانی که می‌خواهند طبق فرهنگ امروزِ دنیا شهرت پیدا کنند، این‌ها از بین می‌روند. یعنی موضوعاتی که در فرهنگ امروز دنیا مهم تلقی می‌شود، در فرهنگ امام‌زمان(عج) مهم نیست. پس آنهایی که بی‌نام و نشانند و دنیای امروز؛ آنها و تفكراتشان را مهم حساب نمی‌کند، نجات پیدا می‌کنند.
البته اشتباه نشود؛ در بعضی مواقع قلب‌های ملت‌ها به‌سوی کسی تمایل پیدا می‌کند که آن بحثش جداست. مثلاً امام خمینی(رحمة‌الله‌علیه) نهایتاً وقتی هم راضی شده بودند که مرجع تقلید شوند، گفته بودند که من یک قدم هم برای مرجع تقلیدشدن برنمی‌دارم. این محبوبیت‌ها غیر از محبوبیت‌ها و مشهورشدن‌های مطابق فرهنگ مدرنیته است. کسانی که در این فرهنگ و طبق ملاک‌های فرهنگ مدرنیتة دنیا مشهورند، این‌ها در ظلمت می‌روند. ادامه روایت:
«اگر در حضور باشند، شناخته نشوند و اگر غایب گردند، کسی سراغ آنها نمی‌رود».
این‌ها را ساده نگیرید؛ شما بدانید گاهی حرف‌هایتان خریدار ندارد، چون مطابق نظام ارزشی ظلمت آخرالزمان نیست، نه این‌که حرف‌هایتان بیخود باشد. پس نباید بترسید. بنای شما باید بر این باشد که مطابق نور امام زمان(عج)، حرف بزنید هرچند در ظلمت آخرالزمان این‌ها خریدار ندارد. چرا می‌خواهیم خودمان را واکس بزنیم و مطابق فرهنگ روز جلوه بدهیم؟ به این شكل در ظلمت می‌مانیم. ادامه روایت:
«آنها چراغ‌های هدایت و نشانه‌های روشن‌اند؛ نه مفسده‌جو هستند و نه فتنه انگیز. نه در پی اشاعة فحشا می‌باشند و نه مردم سفیه و لغوگرایند. اینان‌اند که خداوند درهای رحمتش را به‌سویشان باز می‌کند.»(57)
تعبیرمن این‌است؛ این افراد هستند که إن‌شاءالله نور انکشاف ظهور، اول به قلبشان می‌خورد و خداوند سختی‌ها را از قلبشان بر می‌دارد.
«والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»