همچنان‌كه خداوند طبیعت و زندگی مادّی را با خورشید روشن می‌كند و اگر ما طالب نور باشیم، باید خود را در معرض آن قرار دهیم، همان خداوند، امام زمان(عج) را خورشید جان‌ها قرار داد، اگر جانتان نور معنویت می‌طلبد، باید پنجرة جانتان را به سوی او بگردانید و دنیا قبلة جانتان نباشد. و خداوند او را بین خود و ما واسطه قرار داد تا جان ما از طریق آن حضرت از رحمت معنوی پروردگار، سیراب گشته و روحانی شود.
در روایت داریم محال است كسی آداب شب نیمه‌شعبان را به‌جا آورد و خداوند او را دست خالی برگرداند. با انجام این اعمال می‌بینی كه ذوق انسانی پیدا كردی، میل‌ها و آرزوها و گرایش‌هایت متعالی می‌شود. چیزهای بیهوده‌ای كه طلب می‌كردی دیگر نمی‌خواهی، سلیقه‌ات به سلیقة پیامبر و ائمه(ع) نزدیك می‌شود. بنا به فرمایش بزرگان «مبادی میل‌ها عوض می‌شود» و شاید لطفی به بزرگی این لطف برای انسان نباشد كه میلش هماهنگِ میل امام معصوم شود و این عالی‌ترین نتیجه‌ای است كه با ارتباط و انتظار امام زمان(عج) نصیب شخص منتظر می‌گردد، به طوری كه دستورات دین جزء بدیهیات عقل عملی او می‌شود، همچنان‌كه بدیهیات نظری، مبادی عقل نظری اوست.