آیه و ترجمه
الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَلَهُم بِالَّیْلِ وَ النَّهَارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ(274)
ترجمه :
274 - آنها که اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق می کنند، مزدشان نزد پروردگارشان است، نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین می شوند.
شان نزول :
در احادیث بسیاری آمده است که این آیه درباره علی (علیه السلام ) نازل شده است زیرا آن حضرت چهار درهم داشت، درهمی را در شب و درهمی را در روز و درهمی را آشکارا و درهمی را در نهان انفاق کرد و این آیه نازل شد.**نور الثقلین جلد 1 صفحه 290 و 291 - نویسنده الدر المنثور آن را از ابن عساکر و طبرانی و ابوحاتم و ابن حریر و جمعی دیگر نقل کرده است و به گفته بعضی این آیه به انفاق علمای شیعه و اکثر علمای اهل سنت در شان علی ابن ابی طالب عله السلام نازل شده است...از علمای اهل سنت:واحدی،ثعلبی،خوارزمی،سدی،کلبی،زمخشری،طافی،قشیری،ماوردی،ابن مغازلی،ابن ابی الحدید،و غیر آنها نیز این حدیث نقل شده است - به تفسیر برهان و تفسیر اثنی عشری،ذیل آیه مورد بحث مراجعه شود***
ولی می دانیم نزول آیه در یک مورد خاص، مفهوم آن را محدود نمی کند، و شمول حکم را نسبت به دیگران، نفی نمی نماید.
تفسیر: