از دیگر ویژگی هایی که در روایات برای کشته شدن نفس زکیه بیان شده و اهمیت این رخداد می نماید، حتمی بودن این واقعه است. این مطلب در روایات متعددی با تعابیر مختلفی چون: «محتوم»، «لابد ان یکون»، «لا یخرج حتی» و .... بیان شده است؛(382) از جمله در روایت معتبری، ابوحمزه ثمالی از امام صادق(ع) می پرسد:
ان اباجعفر(ع) کان یقول: ان خروج السفیانی من المحتوم؟ قال [لی]: نعم و اختلاف ولد العباس من المحتوم و قتل النفس الزکیه من المحتوم و....؛(383)
امام باقر(ع) پیوسته می فرمودند خروج سفیانی از محتومات است. امام صادق(ع) در پاسخ فرمودند: بله و اختلاف فرزندان عباس و کشته شدن نفس زکیه از محتومات است و ...
و در روایت معتبر دیگری از امام صادق(ع) پرسیده شد: آیا سفیانی از محتومات است؟ آن حضرت فرمودند:
نعم، و قتل النفس الزکیه من المحتوم و القائم من المحتوم و خسف البیدا من المحتوم و کف تطلع من السما من المحتوم و الندا من السما....؛(384)
بله، و کشته شدن نفس زکیه از حتمیات است و قائم از حتمیات است و خسف بیدا از حتمیات است و دستی که از آسمان نمایان می شود از حتمیات است و ندا از حتمیات است.... .
و در روایتی دیگر که بر اساس برخی از مبانی معتبر است، از امام صادق(ع) چنین روایت شده است:
من المحتوم الذی لا بد ان یکون من قبل قیام القائم، خروج السفیانی و خسف بالبیدا و قتل النفس الزکیه و المنادی من السما؛(385)
از حتمیاتی که به ناچار پیش از قیام قائم رخ خواهد داد، خروج سفیانی و خسف بیدا و کشته شدن نفس زکیه و ندا دهنده ای از آسمان خواهد بود.
مطلب یاد شده، در حدیث حمران بن اعین از امام صادق (ع) با تاکید بیشتری تبیین شده است. آن حضرت در حدیث یاد شده می فرماید:
من المحتوم الذی لا بد ان یکون من قبل قیام القائم خروج السفیانی و خسف بالبیدا و قتل النفس الزکیه و المنادی من السما؛(386)
از محتوماتی که چاره ای از تحقق آن ها پیش از قیام امام مهدی (عج) نیست، قیام سفیانی، فرو رفتن در سرزمین بیدا، کشته شدن نفس زکیه و منادی آسمانی است.
واژه «لابد» در این حدیث، نسبت به احادیث پیشین، بر حتمی و یقین بودن این نشانه ها بیشتر تاکید می کند. بنابراین، با توجه به روایت های پیش گفته، کشته شدن نفس زکیه از نشانه های حتمی ظهور است.