ابوحمزه ثمالی در روایتی معتبر، از امام صادق می پرسد:
ان ابا جعفر کان یقول: ان خروج السفیانی من الامر المحتوم. قال لی: نعم و اختلاف ولد العباس من المحتوم و قتل النفس الزکیه من المحتوم....؛(434)
امام باقر(ع) پیوسته می فرمود: قیام سفیانی از امور حتمی است. امام صادق(ع) فرمودند: آری، همین طور است و اختلاف فرزندان عباس از محتومات است وکشته شدن نفس زکیه از محتومات است....
در حدیث دیگری از آن حضرت چنین روایت شده است:
اختلاف بنی العباس من المحتوم و الندا من المحتوم و خروج القائم من المحتوم....؛(435)
اختلاف بنی عباس از محتومات است و ندا از محتومات است و ندا از محتومات است و خروج قائم از محتومات است.
ابوحمزه ثمالی در حدیث مرسله دیگری می گوید: از امام باقر(ع) پرسیدم خروج سفیانی از محتومات است؟ فرمودند:
نعم و الندا من المحتوم، و طلوع الشمس من مغربها محتوم، و اختلاف بنی العباس فی الدوله محتوم، و قتل النفس الزکیه محتوم، و خروج القائم من آل محمد محتوم....؛(436)
آری، و ندا از محتومات است و طلوع خورشید از مغرب از محتومات است و اختلاف بنی عباس بر سر حکومت از محتومات است و کشته شدن نفس زکیه از محتومات است و خروج قائم آل محمد از محتومات است .... .
درباره اختلاف بنی عباس و روایات مربوط به آن، چند نکته وجود دارد:
نکته اول این است که به لحاظ تاریخی وجود اختلاف در میان بنی عباس امری تردید ناپذیر است. از این رو اثبات آن نیازی به روایت ندارد. امام قرار داشتن آن در زمره نشانه های ظهور و اتصاف آن به حتمیت مطلب دیگری است که از وقوع خارجی نمی توان آن را اثبات کرد.
نکته دوم این است که گرچه در روایات پیش گفته،اختلاف بنی عباس به حتمیت توصیف شده بود، اما به صراحت از نشانه ظهور بودن آن سخنی به میان نیامده بود و بلکه برخی از روایات در کنار ظهور امام مهدی (عج) از آن یاد شده است، لیکن از آن جا که احتمال قرار داشتن آن در زمره نشانه های قیامت منتفی است، بنابراین حادثه از حوادث پیش از ظهور خواهد بود.
نکته سوم این که با توجه به تعدد روایات یاد شده و تنوع منابع آن و نیز وجود روایت معتبر در میان آن ها اتصاف اختلاف بنی عباس به حتمیت به نظر اثبات پذیر است.