بدون تردید از مهم ترین اهداف قیام امام مهدی (عج)، ایجاد حکومت عدل جهانی و ریشه کن کردن فساد و ستمگری است. از این رو، طبیعی است که میان آن حضرت و سپاه سفیانی که در مناطق مختلف جهان، مانند: شام، عراق، حجاز و ... حضور دارند، درگیری هایی رخ می دهد. بدین جهت، وقوع نبرد میان سپاه امام مهدی (عج) و سفیانی، بدون استناد به احادیث اثبات پذیر خواهد بود. با این حال، روایات متعددی نیز به این مطلب تصریح کرده اند.(283) از جمله امام علی(ع) در این باره فرموده اند:
اذا التقی السفیانی و المهدی للقتال، یومئذ یسمع صوت من السما: الا ان اولیا الله اصحاب فلان؛ یعنی المهدی؛(284)
چون سفیانی و مهدی (عج) برای نبرد رو در روی یکدگیر قرار گیرند، این ندا از آسمان به گوش می رسد، بدانید که یاران مهدی (عج) اولیای خدا هستند.
روایات یاد شده از درگیری سپاه امام مهدی (عج) و سفیانی در نواحی مختلف جهان گزارش داده اند. با توجه به روایاتی که از تصرف این نواحی توسط سفیانی خبر می دهد و با در نظر گرفتن هدف امام مهدی (عج) که زدودن تمامی نماد های ستمگری در سرتاسر دنیاست، چنین نبردهایی طبیعتا وجود خواهد داشت. البته پیش از اغاز این درگیریها، حضرت مهدی (عج) بر اساس رسالت الهی خود، حجت را بر سفیانی و پیروانش تمام خواهد کرد و آن ها را به پذیرش حق و فرمان برداری از خود فراخواهد خواند.(285) امام صادق (ع) در روایتی فرموده اند:
....فیدعوهم ویناشدهم حقه و یخبرهم انه مظلوم مقهور و یقول: من حاجنی فی الله فانا الولی الناس بالله....؛(286)
....امام مهدی (عج) آن ها را دعوت و حق خود را به آنان یادآوری می کند، و به آنان خبر می دهد که او مظلوم است و حقش به زور غصب شده است، و می فرماید: کسی که با من درباره خدا محاجه کند، من سزاوارترین و نزدیک ترین مردم به خدایم.... .
اما سفیانی از اطاعت آن حضرت سرپیچی می کند. حضرت مهدی (عج) نیز برای پاک کردن جهان از لوث وجود او، اقدام خواهد کرد. در برخی از روایات، پذیرش اطاعت امام از سوی سفیانی و بیعت کرده او با امام مهدی (عج) و سپس پشیمانی او از این عمل (به تحریک نزدیکان) گزارش شده است.(287) امام باقر(ع) فرموده اند:
...فیقول: اخرجوا الی ابن عمی، فیخرج علیه السفیانی فیکلمه القائم علیه السلام فیجیی السفیانی فیبایعه ثم ینصرف الی اصحابه فیقولون له: ما صنعت؟ فیقول: اسلمت و بایعت. فیقولون له: قبح الله رایک... فیستقیله فیقاتله....؛(288)
....حضرت مهدی (عج) می فرماید: پسر عمویم را نزد من بیاورید. سپس سفیانی نزد ان حضرت می آید و امام با او سخنی می گوید. سپس سفیانی با حضرت بیعت می کند و به سوی یارانش باز می گردد. از او می پرسند: چه کردی؟ می گوید: تسلیم شدم و بیعت کردم.می گویند: خداوند رایت را از حق و صواب دور گرداند!... پس او از آن حضرت می خواهد که بیعتش را از او بردارد و آن را ملغی کند. سپس با او می جنگد... .