آیه
إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُّهِیناً
ترجمه
همانا کسانی که خدا و رسولش را آزار میدهند، خداوند در دنیا و آخرت آنان را لعنت میکند، و برای آنان عذاب خوار کنندهای آماده کرده است.
نکته ها
آزار خداوند، یعنی انجام کاری بر خلاف خواست و رضای او که به جای جلب رحمت الهی، غضب و لعنت خداوند را به دنبال دارد.
شاید مراد از اذیّت خدا، اذیّت بندگان خدا باشد، نظیر قرض دادن به بنده که قرض دادن به خداست، و مراد از اذیّت کردن پیامبر صلی الله علیه وآله تکذیب و تهمت و برخورد بیادبانه با آن حضرت و اذیّت کردن اهل بیت اوست، همان گونه که در چند روایت آمده است که پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله فرمود: «فاطمة بضعة منّی فمن اغضبها اغضبنی»**صحیح بخاری، ج 5، ص 26 و صحیح مسلم، ج 4، ص 1903.*** فاطمه پارهی تن من است، هر که او را خشمگین سازد مرا به خشم آورده است.
پیام ها
1- بندهی مخلص به جایی میرسد که رنجاندن او، رنجاندن خدا میشود. «یؤذون اللّه و رسوله»
2- بخشی از کیفر توهین و تحقیر و آزار و اذیّتِ اهل ایمان، در همین دنیا ظاهر میشود. «لعنهم اللّه فی الدنیا»
3- چون هدف ایذا کننده اهانت است، کیفر او نیز اهانت در آخرت است. «عذاباً مهینا»