آیه
یَآ أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّآ أَرْسَلْنَاکَ شَاهِداً وَمُبَشِّراً وَنَذِیراً
وَ دَاعِیاً إِلَی اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجاً مُّنِیراً
ترجمه
ای پیامبر! همانا ما تو را گواه (بر مردم) و بشارت دهنده و بیمدهنده فرستادیم.
و (نیز) دعوت کننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی تابان (قرار دادیم).
نکته ها
در این دو آیه، نقش پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله در جامعه بیان شده است.
او مردم را به سوی خدا دعوت میکند و شیوهی او در این دعوت، بشارت و انذار است، امّا نه فقط با زبان، بلکه عمل او نیز حجّت بر مردم و الگویی برای آنان است.
پیام ها
1- باید نقش و مسئولیّت افراد را به آنان و جامعه اعلام کرد. «یا ایّها النبی انّا ارسلناک...»
2- در برابر نیشها و آزار دشمن، تجلیل لازم است. «ارسلناک شاهداً و...»
(در آیهی بعد میخوانیم: «وَدَعْ اَذاهم»)
3- پیامبر بر اعمال مردم گواه است. «شاهداً»
4- کسی میتواند بشارت و هشدار دهد که بر اعمال و رفتار مردم شاهد و در صحنه حاضر باشد. «شاهداً و مبشّراً»
5 - در تبلیغ و تربیت، بشارت و انذار هر دو لازم است. «مبشّراً و نذیرا»
6- بشارت و انذار، وسیلهی دعوت انبیاست. «مبشّرا و نذیرا و داعیاً»
7- انبیا مردم را به سوی خدا دعوت میکنند، نه خود. «داعیاً الی اللّه»
8 - انبیا نیز در برابر خداوند از خود استقلالی ندارند و موفقیّت و دعوت آنان با اذن الهی است. «باذنه»
9- پیامبر در جامعه، چراغ هدایتی است که نور آن سبب رشد، حرکت و تشخیص است. «سراجاً منیرا»