وقتی انسان متوجه شد از طریق ارتباط با عالم غیب و معنویت نجات پیدا می‌كند و در زندگی دنیایی روح خود را طوری تربیت کرد که با حقایق عالم مرتبط شد وقتی مرگش فرا رسید تازه نشاط و سرور و عیش او شروع می‌شود و با آنچنان عالمی روبه‌رو می‌گردد که قرآن در توصیف آن می‌فرماید: «فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ»17 هیچ نفسی نمی‌داند چه چیز برای آن‌ها پنهان شده از آنچه موجب روشنی دیدگان است به پاداش آنچه انجام داده‌اند. به تعبیر امیرالمؤمنین«ع» حقیقت آن پاداش - به جهت عظمت و برکت - به قلب هیچ بشری خطور نمی‌کند.18
سعی ما باید آن باشد تا در شرایط زندگی دنیایی و در روبه‌روشدن با امتحاناتِ این زندگی توجه‌مان به عالم غیب باشد تا با جنبه‌ی غیبی و الهی حادثه‌ها آشنا شویم و در نتیجه در ابدیّت و قیامت راحت باشیم. در چنین شرایطی اگر كسی زمینه‌ی ارتباط با عالم غیب و معنویت را برای شما فراهم كند دوست دارید با او ارتباط و انس داشته باشید. به همین جهت انسان‌های مؤمن تلاش می‌کنند به بهترین شکلی که شده با پیامبر خدا«ص» و اهل‌البیت«علیهم السلام» مرتبط باشند. زیرا از آن طریق ارتباط آن‌ها با عالم غیب به بهترین شکل فراهم می‌شود و در نتیجه‌ی اُنس بیشتر مؤمنین با عالم غیب از طریق پیامبر خدا و ائمه‌ی هدی«علیهم السلام» به آن وجودات مقدّس علاقمند می‌شوند. از آن‌جایی که نماز و روزه نیز وسیله‌ی ارتباط و اُنس با خدا است انسان‌های مؤمن به نماز و روزه علاقه‌مند هستند. انقلاب اسلامی را نیز دوست دارند چون وسیله‌ی ارتباط با عالم غیب است و کمک می‌کند تا نظام اجتماعی ما مطابق مدیریت فقیه اداره شود و به سرگردانی‌های زندگی‌های غیر دینی گرفتار نشویم.